Psychologia – warto wiedzieć

SZTUKA DOBREJ PROKRASTYNACJI

Czy odkładanie spraw na później i robienie wszystkiego na ostatnią chwilę rzeczywiście jest takie złe? Niekoniecznie. Prokrastynację, jako jedną z cnót świadego umysłu i umiejętność radzenia sobie z presją czasu, wysoko cenili już starożytni Grecy i Rzymianie. Dopiero czasy nowożytne, w tym era purytanizmu, sprawiły, że postrzegamy ją jako objaw lenistwa i niechęci do zmierzenia się z obowiązkami. Tymczasem wszystko jest kwestią perspektywy. Jak wykazują badania, goniące nas deadline’y sprawiają, że pracujemy szybciej, bardziej efektywnie i mamy dużo lepszą koncentrację. Szanse na to, że właśnie pod presją czasu wpadniemy na błyskotliwy pomysł, są dużo większe, niż gdy przez wiele dni rozkładamy na czynniki pierwsze stojące przed nami zadania. Nawet powiedzenie „prześpij się z tym” podpowiada, że odłożenie ważnej decyzji na później będzie dla nas korzystne, bo gdy zbyt długo zastanawiamy się nad jakimś problemem, tracimy do niego dystans i nie jesteśmy w stanie racjonalnie go rozwikłać. Wystarczy odłożyć go na jakiś czas, a rozwiązanie pojawi się samo – oczywiste i klarowne podpowie nam niejeden psycholog.

Prokrastynacja odsłania też rzeczywiste priorytety na naszej liście rzeczy do zrobienia. Jeśli niektóre z nich odkładamy na wieczne nigdy, być może to sygnał, że warto je odpuścić? Wreszcie, im bardziej jesteśmy świadomi swoich kompetencji, tym lepiej możemy zarządzać własnym czasem. Zamiast więc się biczować, że znowu robimy coś na ostatnią chwilę, może lepiej spojrzeć na to inaczej: tak, jestem w stanie to szybko wykonać, a czas, który dzięki temu zaoszczędzę, mogę poświęcić na inne, konstruktywne działania. Albo na wypoczynek.

SZKOŁĄ, KTÓRA UCZY

Jak często rzeczy, których uczyliśmy się w szkole, w dorosłym życiu okazują się kompletnie niepotrzebne? W cieniu polskiej reformy edukacji na niemałą rewolucję zdecydowała się Finlandia. Jako pierwszy kraj na świecie oprócz typowych przedmiotów nauczania wprowadzi bardziej kompleksowe podejście do aktualnych zagadnień. Mali Finowie zamiast wkuwać daty bitew czy recytować z pamięci wszystkie dopływy Amazonki, będą mogli zgłębiać wiedzę w ramach multidyscyplinarnych modułów dotyczących np. Unii Europejskiej, zmian klimatu czy 100 lat niepodległości Finlandii. Edukacja ma dawać Finom wiedzę nie encyklopedyczną, lecz faktycznie przydatną w życiu, rozwijać w nich ciekawość świata, otwartość i kreatywność.

PSYCHOLOGICZNA TERAPIA NATURĄ

Kontakt z przyrodą jest niezbędny dla naszego dobrego samopoczucia psychicznego. Częste przebywanie na łonie natury pozwala nam się wyciszyć i zrelaksować, redukuje poczucie przygnębienia, poprawia odporność i kreatywność. Jednak w miarę rozwoju cywilizacji coraz bardziej się od niej oddalamy, co zdecydowanie nam nie służy. Amerykański pisarz i dziennikarz Richard Louv ukuł nawet termin Naturę Deficit Disorder (czyli zaburzenie wynikające z braku natury), który opisuje wszystko to, co dzieje się z nami, gdy zanadto zatopimy się w miejskiej, betonowej dżungli albo rzeczywistości wirtualnej. Problem dotyka zwłaszcza dzieci, bo dla ich prawidłowego rozwoju niezbędne są aktywności na świeżym powietrzu – zabawy na podwórku, bieganie po lesie, kąpiele w morzu czy jeziorze. Deficyt objawia się zaburzeniami nastroju, tendencją do depresji, gorszymi ocenami w szkole, problemami psychicznymi, otyłością. Recepta jest prosta i do tego zupełnie darmowa: więcej kontaktu z przyrodą! Codzienny spacer po parku czy weekendowe wypady za miasto przysłużą się zdrowiu psychicznemu i fizycznemu każdego z nas.